Zwykłe dni z niezwykłymi dziećmi” Zapiski terapeuty wczesnego wspomagania rozwoju.

Z okazji Światowego Dnia Zespołu Downa, przygotowałam dla Państwa kilka uwag, zaczerpniętych z zeszytów obserwacji dzieci z zespołem Downa realizujących zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju w latach 2010-2015 w tutejszej Poradni. Z hasłem „Zwykłe dni z niezwykłymi dziećmi” i pamięcią o tym, że „aby być niezastąpionym, zawsze trzeba być odmiennym" (C. Chanel) zapraszam do lektury.

FUNKCJONOWANIE INTELEKTUALNE

  • gra wg zasady: Kacper gra terapeuta klaszcze, dziecko nie gra – terapeuta nie klaszcze (przyczyna – skutek)
  • nie odszukuje przedmiotu schowanego pod pudełkiem
  • wymaga utrwalenia nazw liczb
  • próbuje zrozumieć w oparciu o materiał konkretny pojęcie „tyle samo”
  • z pomocą łączy ze sobą zbiory ze względu na występowanie dwóch cech (koloru i liczby)
  • zdejmuje krążki wieży i podaje terapeucie, nie pozwala na czynność odwrotną
  • terapeuta pokazuje w jaki sposób uruchomić zabawkę; Jasio przygląda się, próbuje nacisnąć guzik
  • koloruje obrazki różnych przedmiotów na taki, w jakim występują one w rzeczywistości
  • rozkłada obrazki, wyjmuje przedmioty z woreczka i dopasowuje je do obrazków
  • Kubie trudno jest skoncentrować się na zadaniach
  • wymaga powtarzania poleceń, pytań na które udziela odpowiedzi
  • dorysowuje brakujące elementy domu, kwiatka
  • przy nazywaniu obrazków, podpowiedziach (robi kum, kum, je ją bocian, mieszka w stawie) nie wskazuje obrazka przedstawiającego żabę
  • chętnie odszukuje i grupuje kaczki wg wzoru
  • nie zawsze prawidłowo odpowiada czy dany napój lub potrawa są do jedzenia lub do picia
  • pojawiła się gotowość naśladowania
  • odszukuje pary jednakowych przedmiotów
  • przyjmuje przedmiot i umieszcza go zgodnie ze wskazówkami
  • wskazuje przedmioty codziennego użytku zgodnie z ich funkcją
  • ustawia elementy wg zasady „zrób tak jak ja”
  • wykonywanie zadań razem z terapeutą rozbudza zainteresowanie chłopca

 

MOTORYKA MAŁA

  • robi ćwiczenia grafomotoryczne „po swojemu” nie po śladzie
  • nakleja kulki plasteliny na krople deszczu
  • przypina do sznurka spinacze do bielizny
  • przez krótki czas samodzielnie udaje mu się utrzymać prawidłowe rysowanie po śladzie
  • rysunek na etapie bazgrot
  • łączy ze sobą punkty, linie nieregularne, niska precyzja
  • prawidłowo, choć z niewielką pomocą układa kilkuelementową kompozycję
  • wolne tempo pracy
  • w usprawnianiu ruchów precyzyjnych i siły rąk i palców wymaga pomocy w rozciąganiu plasteliny po powierzchni kartonu
  • mało sprawnie radzi sobie z naklejaniem drobnych elementów, robi to niedokładnie

 

MOTORYKA DUŻA

  • trzyma się nauczyciela, żeby nie upaść
  • w zajęciach w pozycji leżącej, dominuje pozycja na brzuchu, nie chce leżeć na plecach
  • przy podpowiedzi fizycznej potrafi sam zdjąć buty
  • oprócz zachwiań, utraty równowagi, upadków na pupę, u Maciusia występują trudności z zajęciem miejsca na krzesełku
  • pracuje w niewłaściwej pozycji – leży na stoliku podpierając się rękoma, głowa prawie przy kartc
  • Basia kuli się podczas siedzenia przy stoliku, głowa bardzo nisko pochylona – wymaga korygowania postawy podczas siedzenia

 

SFERA SPOŁECZNA I EMOCJE

  • przytula się do nauczyciela
  • dużo wokalizuje, „kłóci się”, „wydaje polecenia”, pokazuje palcem wskazującym na terapeutę, grozi palcem terapeucie
  • pomaga składać pomoce
  • domaga się wzmocnień po każdym elemencie zadania – spogląda wyczekująco lub pyta czy dobrze
  •  aktywny i zmotywowany do pracy z terapeutą
  •  nie odczytuje emocji
  • próbuje odejść od stolika, dotyka go czołem, liże blat stołu
  • zrzuca kredkę pod stół, na polecenie, że ma ja podnieść wchodzi pod stolik całkowicie i maluje kredką blat od spodu
  • pracuje wg własnych zasad, szybko chce robić coś innego
  • na zajęcia wchodzi sam, pokazuje odrobioną pracę domową
  • domaga się we wszystkim pomocy – trzymania kleju, podwijania i odwijania mu rękawów
  • każe sobie podawać pomoce
  • nie chce włożyć niebieskiej kulki do pudełka, odmawia wzięcia jej do ręki, rzuca nią, oddala się z miejsca w którym pracujemy, „kłóci się”
  • przy posługiwaniu się kredką ciągle zerka na nauczyciela domagając się aprobaty
  • odchodzi od stolika, wędruje bez celu, kładzie się na dywanie